1ئايۇپ جاۋاب بېرىپ مۇنداق دېدى:
2«سىلەر مېنى قاچانغىچە قىينايسىلەر؟
سۆزلىرىڭلار بىلەن قاچانغىچە ئېزىسىلەر؟
3مېنى توختىماي ھاقارەت قىلدىڭلار،
خورلىغانلىقىڭلاردىن نومۇس قىلمىدىڭلار.
4ئەگەر مەن راست خاتا قىلغان بولسام،
ئۇ پەقەت مېنىڭ ئۆزۈمنىڭ ئىشىدۇر.
5ئەگەر سىلەر ئۆزۈڭلارنى: ‹بىز سەندىن ياخشى› دەپ ئويلىساڭلار،
خورلۇقلىرىم ئارقىلىق مېنى ئەيىبلىمەكچى بولساڭلار،
6خۇدانىڭ ماڭا ئۇۋال قىلغانلىقىنى،
ماڭا قىلتاق قۇرغانلىقىنى بىلىشىڭلار كېرەك.
7‹ئۇۋال بولدى› دەپ قاقشىساممۇ ھېچكىم ماڭا قۇلاق سالمىدى،
‹قۇتقۇزۇڭلار› دەپ ۋارقىرساممۇ ھېچكىم ماڭا ئادالىتىنى كۆرسەتمىدى.
8خۇدا ئالدىمغا تام سوقۇپ يولۇمنى توستى،
يولۇمنى قاراڭغۇلۇق بىلەن قاپلاتتى.
9ئۇ شان-شەرىپىمنى تارتىۋالدى،
بېشىمدىكى تاجىمنى ئېلىۋالدى.
10تاكى مەن تۈگەشكۈچە ئۇ ماڭا ھەر تەرەپتىن ھۇجۇم قىلىدۇ،
ئۈمىدلىرىمنى خۇددى دەرەخنىڭ يىلتىزىنى قومۇرۇۋالغاندەك يوق قىلىدۇ.
11ئۇ ماڭا غەزەپلەندى، مېنى دۈشمەن كۆردى.
12ئۇنىڭ بۈيۈك قوشۇنى قىستاپ كەلدى،
چېدىرىم ئەتراپىغا بارگاھ قۇرۇپ، مېنى قورشاۋغا ئالدى.
13قېرىنداشلىرىمنى مەندىن يىراقلاشتۇردى،
تونۇشلىرىم مەندىن يۈز ئۆرۈدى.
14تۇغقانلىرىم مېنى تاشلاپ كەتتى،
دوستلىرىم مېنى ئۇنتۇدى.
15مېھمانلىرىم ۋە دېدەكلىرىم ماڭا يات كىشىدەك قارايدۇ،
خۇددى يات خەلقنىڭ ئادىمىدەك كۆرىدۇ.
16چاكارلىرىمنى چاقىرسام جاۋاب بەرمەيدۇ،
يالۋۇرساممۇ كارى بولمايدۇ.
17ئايالىم ھىدىمدىن بىزار،
قېرىنداشلىرىممۇ مەندىن نەپرەتلىنىدۇ.
18ھەتتا كىچىك بالىلارمۇ مېنى كۆزگە ئىلمايدۇ،
ئورنۇمدىن تۇرساملا، مېنى مەسخىرە قىلىدۇ.
19يېقىن دوستۇممۇ ماڭا ئۆچلۈك قىلىدۇ،
مەن ياخشى كۆرىدىغان كىشىلەرمۇ ماڭا قارشى.
20مەن بىر تېرە بىر ئۇستىخان بولۇپ قالدىم،
ئۆلۈم بىلەن مەن ئوتتۇرامدا پەقەت قىلدەك ئارىلىق قالدى.
21ئەي دوستلىرىم، ماڭا ئىچىڭلار ئاغرىسۇن، ئىچىڭلار ئاغرىسۇن!
چۈنكى خۇدا مېنى ئۇردى.
22خۇددى خۇدا مېنى قىستىغاندەك، نېمە ئۈچۈن سىلەرمۇ مېنى قىستايسىلەر؟
نېمە ئۈچۈن مېنى غاجايسىلەر؟
23سۆزلىرىمنى يېزىپ قويۇشۇڭلارنى،
يازمىلارغا پۈتۈپ قويۇشۇڭلارنى،
24تۆمۈر بىلەن قۇرام تاشقا ئويۇپ، قوغۇشۇن بىلەن يېزىپ قۇيۇشۇڭلارنى سورايمەن،
ئۇ مەڭگۈ ساقلانسۇن.
25قوغدىغۇچىمنىڭ ھايات ئىكەنلىكىنى بىلىمەن،
ئۇ ئاخىر بىر كۈنى زېمىنغا دەسسەيدۇ.
26گەرچە تېرەم سېسىپ كەتكەن بولسىمۇ،
لېكىن مەن يەنىلا ئاشۇ تېنىمدە خۇدانى كۆرىمەن.
27ئۇنى ئۆز كۆزۈم بىلەن كۆرىمەن،
شۇنداق، ئۇنى ئۆز كۆزۈم بىلەن كۆرىمەن،
قەلبىم تەشنالىققا تولغاندۇر.
28سىلەر: «ئاپەت يىلتىزى ئۇنىڭدا تۇرسا،
بىز قانداق ئۇنىڭغا زىيانكەشلىك قىلغان بولىمىز» دەپ ئويلايسىلەر.
29سىلەرمۇ خۇدانىڭ قىلىچىدىن قورقۇشۇڭلار كېرەك،
چۈنكى ئۇ غەزەپ ئىچىدە قىلىچ بىلەن جازالايدۇ،
شۇ چاغدىلا سىلەر سوراق كۈنىنىڭ بارلىقىنى بىلىسىلەر.»
