1قۇلاڭ سېلىڭلار، ئەي دېڭىز بويلىرىدىكى ئەللەر!
دىققەت قىلىپ ئاڭلاڭلار، ئەي يىراقتىكى خەلقلەر!
مەن تۇغۇلۇشتىن ئىلگىرىلا پەرۋەردىگار مېنى چاقىردى،
مەن ئانامنىڭ قورسىقىدىكى چېغىمدىلا مېنىڭ ئىسمىمنى ئاتاپ چاقىردى.
2ئۇ مېنىڭ تىلىمنى خۇددى قىلىچتەك ئۆتكۈر قىلدى،
ئۇ قولىنىڭ سايىسىدا مېنى قوغدىدى،
ئۇ مېنى خۇددى ئوقيادەك ئۇچلۇق قىلدى،
ئۇ مېنى ئۆزىنىڭ ئوقدانىدا ساقلىدى.
3ئۇ ماڭا: «ئەي ئىسرائىل خەلقىم، سەن مېنىڭ خىزمەتكارىمسەن،
مەن سەن ئارقىلىق ئۆزۈمنىڭ شان-شەرىپىنى نامايان قىلىمەن» دېدى.
4لېكىن مەن ئۇنىڭغا مۇنداق دېدىم: «مېنىڭ مېھنەتلىرىم بىھۇدىدۇر،
مەن كۈچۈمنى سەرپ قىلىپ، ھېچبىر ئىشنى باشقا ئېلىپ چىقالمىدىم.»
ئەمما پەرۋەردىگار ماڭا چوقۇم ئادىل مۇئامىلە قىلىدۇ،
مېنىڭ مۇكاپاتىم پەرۋەردىگارنىڭ قولىدىدۇر.
5ياقۇپ ئەۋلادلىرىنى پەرۋەردىگارنىڭ يولىغا قايتۇرۇپ كېلىش،
ئىسرائىللارنى پەرۋەردىگارنىڭ ئالدىغا توپلاش ئۈچۈن،
ئۇ مېنى قورساقتا تۆرەلگەن چېغىمدىلا ئۆزىنىڭ خىزمەتكارى قىلىپ ياراتتى.
مەن قورساقتا تۆرەلگەن چېغىمدىلا ئۇ مېنى ئۆزىنىڭ خىزمەتكارى قىلدى.
مەن پەرۋەردىگارنىڭ نەزىرىدە ئەزىزدۇرمەن،
خۇدايىم مېنىڭ كۈچ-قۇدرىتىمدۇر.
پەرۋەردىگارنىڭ سۆزلىرىنى ئاڭلاڭلار،
6پەرۋەردىگار ماڭا مۇنداق دېدى:
«ياقۇپ قەبىلىلىرىنى قايتىدىن تىكلەيسەن،
ئىسرائىللاردىن ئامان قالغانلارنى قايتۇرۇپ كېلىسەن،
مەن سېنى پەقەت مۇشۇ ئىشلار ئۈچۈنلا خىزمەتكار قىلغىنىم يوق!
مېنىڭ نىجاتلىقىم دۇنيانىڭ بۇلۇڭ-پۇچقاقلىرىغىچە يېتىپ بارسۇن دەپ،
سېنى پۈتكۈل ئەللەرگە نۇر قىلىمەن.»
7ئەللەر تەرىپىدىن نەپرەتلىنىپ رەت قىلىنغان،
ھۆكۈمدارلار تەرىپىدىن قۇل قىلىنغان خىزمەتكارىغا پەرۋەردىگار _ ئىسرائىللارنى قوغدايدىغان،
ئۇلارنى تاللىغان مۇقەددەس خۇدا مۇنداق دەيدۇ:
«سېنى كۆرۈپ شاھلار ئورنىدىن تۇرىدۇ،
ھۆكۈمدارلار ئالدىڭدا تىزلىنىپ، ساڭا تەزىم قىلىدۇ.
چۈنكى سېنى تاللىغان پەرۋەردىگار _ ئىسرائىللارنى تاللىغان مۇقەددەس خۇدا ئىشەنچلىكتۇر.»
8پەرۋەردىگار سىئونغا مۇنداق دەيدۇ:
«ۋاقىت-سائىتى كەلگەندە، مەن ساڭا جاۋاب بېرىمەن،
نىجاتلىق كۈنى كەلگەندە، مەن ساڭا ياردەم قىلىمەن.
مەن سېنى قوغدايمەن،
مەن سېنى خەلقىم بىلەن تۈزىدىغان ئەھدەمنىڭ ۋاسىتىچىسى قىلىمەن.
سەن بۇ يۇرتنى قايتىدىن قۇرۇپ چىقىسەن،
خارابىلىككە ئايلانغان بۇ زېمىننى قايتىدىن تەقسىم قىلىسەن.
9سەن ئەسىرلەرگە ‹ئەمدى ئەركىن بولدۇڭلار› دەيسەن،
زۇلمەتتە ياشاۋاتقانلارغا ‹نۇرغا چىقىڭلار› دەيسەن.
ئۇلار يول بويى يېمەكلىكلەرگە ئېرىشىدۇ،
تاقىر تاغلار ئۇلارنىڭ يايلاقلىرىغا ئايلىنىدۇ.
10ئۇلار ئاچ قالمايدۇ، ئۇسسۇزلۇقنىڭ ئازابىنى تارتمايدۇ،
قۇياشنىڭ ھارارىتى ئۇلارنى كۆيدۈرۈپ ئازابلىمايدۇ.
مەن ئۇلارغا ئىچ ئاغرىتىپ، ئۇلارنى يېتەكلەپ ماڭىمەن،
ئۇلارنى بۇلاقلارغا باشلاپ بارىمەن.
11مەن تاغلارنى تۈزلەپ يول ئېچىپ،
ئۇلارغا داغدام يول تەييارلايمەن.
12قاراڭلار، ئۇلار يىراق جايلاردىن كېلىدۇ،
ئۇلارنىڭ بەزىلىرى شىمالدىن، بەزىلىرى غەربتىن،
يەنە بەزىلىرى مىسىر زېمىنىدىن كېلىشمەكتە.»
13تەنتەنە قىلغىن، ئەي كەڭ ئاسمان!
خۇرسەنلىككە تولغىن، ئەي يەر-زېمىن!
ياڭراتقىن كۈيلىرىڭنى، ئەي تاغلار!
چۈنكى پەرۋەردىگار خەلقىگە تەسەللى بېرىدۇ.
ئېزىلگەن خەلقىگە رەھىمدىللىكىنى كۆرسىتىدۇ.
14لېكىن سىئون:
«پەرۋەردىگار مېنى تاشلاپ كەتتى،
ئىگەم مېنى ئۇنتۇدى» دەيدۇ.
15پەرۋەردىگارىم مۇنداق دەيدۇ:
«ئانا قانداقمۇ ئېمىۋاتقان بالىسىنى ئۇنتۇپ قالسۇن؟
ئۆزى تۇغقان بالىسىغا قانداقمۇ رەھىمدىللىك كۆرسەتمىسۇن؟
ئانا ئۆزى تۇغقان بالىسىنى ئۇنتۇپ قالغان تەقدىردىمۇ،
مەن سېنى ھەرگىز ئۇنتۇمايمەن.
16قارا، مەن سېنىڭ نامىڭنى ئالىقىنىمغا يېزىۋالدىم،
سېنىڭ شەھەر سېپىللىرىڭ ھەر ۋاقىت مېنىڭ كۆز ئالدىمدا.
17سېنىڭ ئوغۇل-قىزلىرىڭ پات ئارىدا قايتىپ كېلىدۇ،
سېنى ۋەيران قىلىپ يوقاتماقچى بولغانلار كېتىدۇ.
18سەن بېشىڭنى كۆتۈرۈپ، تۆت ئەتراپىڭغا قاراپ باققىن،
ھەممە ئوغۇل-قىزلىرىڭ كېلىپ ئەتراپىڭغا توپلانماقتا.»
پەرۋەردىگارىم يەنە مۇنداق دەيدۇ:
«مەنكى _ مەڭگۈ ھايات خۇدا شۇنداق قەسەم قىلمەنكى،
بۇ ئوغۇل-قىزلىرىڭ خۇددى زىبۇ-زىننەتلەردەك سېنى ھەر جەھەتتىن بېزەيدۇ،
ئۇلار سېنى خۇددى يېڭى كېلىنچەكتەك گۈزەل تۈسكە كىرگۈزىدۇ.
19بۇزۇۋېتىلگەن، چۆلدەرەپ كەتكەن،
ۋەيران قىلىۋېتىلگەن زېمىنلىرىڭ،
ئەمدى پۇقرالىرىڭنىڭ ياشىشىغا تارلىق قىلىدۇ.
سېنى يوقاتماقچى بولغانلار ئەمدى سەندىن يىراقلىشىدۇ.
20سەن ئەسىرلىكتە يۈرگەن چاغلىرىڭدا تۇغۇلغان ئوغۇل-قىزلىرىڭ ساڭا:
‹بۇ يەر بىزگە تارلىق قىلىۋاتىدۇ،
بىزگە ياشىغۇدەك كەڭرەك يەر بېرىڭ› دەيدۇ.
21شۇ چاغدا سەن كۆڭلۈڭدە شۇنداق ئويلايسەن:
‹ئۇلارنى كىم ماڭا تۇغۇپ بەردى؟
مېنىڭ بالىلىرىم ئۆلتۈرۈلگەن، مەن تۇغماس بولۇپ قالغانىدىم،
مەن سىرتلاردا سەرسان بولۇپ، خار بولۇپ يۈرگەنىدىم،
ئۇلارنى كىم ماڭا بېقىپ چوڭ قىلىپ بەردى؟
مەن يالغۇز قالغان ئىدىمغۇ،
ئۇلار قەيەرلەردىن كېلىپ قالدى؟›»
22ئىگەم پەرۋەردىگار مۇنداق دېدى:
«مەن بارلىق ئەللەرگە قولۇمنى پۇلاڭلىتىپ،
پۈتكۈل خەلقلەر ئالدىدا چاقىرىق تۇغۇمنى تىكلەيمەن.
ئۇلار ئوغۇللىرىڭنى قوللىرىدا كۆتۈرۈشۈپ ساڭا ئەكېلىپ بېرىدۇ،
قىزلىرىڭنى دۈمبىلىرىدە ھاپاشلاپ ئەكېلىپ بېرىدۇ.
23شاھلار سېنىڭ خىزمىتىڭدە بولۇپ بالىلىرىڭنى باقىدۇ،
خانىشلار ئىنىكئانا بولىدۇ.
ئۇلار باشلىرىنى يەرگە تەگكۈدەك ئېگىپ، ساڭا تەزىم قىلىشىدۇ.
ئاياغلىرىڭدىكى چاڭلارنى تىللىرى بىلەن يالايدۇ.
شۇ چاغدا سەن مېنىڭ پەرۋەردىگار ئىكەنلىكىمنى بىلىسەن،
ماڭا ئۈمىد باغلىغانلار ھەرگىز نائۈمىدتە قالمايدۇ.»
24باتۇرنىڭ قولىدىكى ئولجىنى كىممۇ تارتىپ ئالالىسۇن؟
زالىمنىڭ قولىغا چۈشۈپ قالغان ئەسىر قانداقمۇ قۇتۇلۇپ چىقالسۇن؟
25پەرۋەردىگار مۇنداق دەيدۇ:
«باتۇرنىڭ قولىدىكى ئولجا چوقۇم تارتىپ ئېلىنىدۇ،
زالىمنىڭ قولىغا چۈشۈپ قالغان ئەسىرمۇ قۇتقۇزۇلىدۇ.
ساڭا قارشى چىققانلارغا مەن قارشى چىقىمەن،
بالىلىرىڭنى مەن قۇتقۇزىمەن.
26مەن ساڭا زۇلۇم سالغانلارغا ئۆز گۆشىنى ئۆزىگە يېگۈزىمەن،
ئۇلارنىڭ ئۆز قېنىنى ئۆزىگە ئىچۈرۈپ، خۇددى شاراب ئىچكەندەك مەست قىلىۋېتىمەن.
ئەنە شۇ چاغدا يەر يۈزىدىكى پۈتۈن ئىنسانلار
مەن پەرۋەردىگارنىڭ سېنىڭ قۇتقۇزغۇچىڭ، قوغدىغۇچىڭ ئىكەنلىكىمنى،
ياقۇپ ئېتىقاد قىلغان ھەممىگە قادىر خۇدا ئىكەنلىكىمنى بىلىپ قالىدۇ.»
